Annelik, öyle bir levhaya eğreti oturtulmuş manasından  fersahlarca uzak bir anlam ifade etmemektedir.Yaptığı  fedakarlık,ailesine kol kanat germesi,evlatlarına şefkatle hayat  yolculuğunda yol yön göstermesi yaratıcı kudrete cenneti annelerin  ayakları altına serdirtmiştir.  Popüler kültüre bakıyorum da vücudu bozulmasın diye doğum  yapmayıp süt emzirmeyen anneleri gördüğümüz kadar sayıları  zamanla irtifa kaybetse de yine o fedakar anneler hayatımızın her  aşamasında yanımızdalar.  Aslında değinmek istediğim konu fedakarlık sınırlarını tam olarak  belirleyemeyip kaş yapayım derken göz çıkartan evlatlarını zarara  uğratan annelere değinmek istiyorum.  Anneler her yerde:okul bahçesinde sırtında çocuğunun çantası iki  dedikodunun belini kıralım derdinde podyuma çıkar edasıyla  giyinmiş,takmış takıştırmış ,müdür beyin ‘Sayın veliler öğrencilere yol  verin dersliklere giremiyorlar lütfen Ricası veya ikazını duymayan ve  hatta umursamayan anneler stresli çünkü çocuğunun sınıf öğretmeni  whatsapp üzerinden çocuğuna ödev verdi de onu yapacak  Hal böyle olunca sorumluluk bilinci gelişmemiş kendi ayakları  üzerinde duramayan ,olay ve kriz yönetim becerisi olmayan nesiller  maalesef fedakar ebevenler tarafından yetiştirilmektedir.  Efendim derdimiz bir durumu bize bakan yönüyle kendi  penceremizden değerlendirmeye gayret ettik.Derdimiz ülke olarak  vatana millete hayırlı evlatlar yetiştirip tarih sahnesinde hak ettiğimiz  konumu almaktır.sürç –i lisan ettiysek affola .