İçi boşaltılmış kelimeler, insanın düşüme zekâsını derinden etkiliyor. Öz kaybına uğramış yaşantılar var. Herkes herkesle konuşabiliyor ama kimse kimseyle anlaşmanın yollarını aramıyor. Bunun çıkış noktasını bireysel yaşama ve özgür olma düşüncesine bağlayabileceğimizi düşünüyorum. Nahiflik kokan yaşantılardan maddesellik kokan zamanlara nasıl geldik diye sorgularken değişen zamanlar içi boşaltılmış insanlıklarla hemhâl olmaya mecbur bırakınca kelimelerin uğradığı değişime şaşırmamak gerektiğini gösteriyor. İnsanlar kendilerini faydalı birey olma inceliğinde yetiştirmeyi başarabilirse güzel ilerlemeler kaydeder belki edeple yaş almanın inceliklerini buğday başağı gibi serpildiğimizde anlarız. Meşgul olduğumuz alanlar mana iklimi olan noktalara temas ettiğinde gördüğümüz hakikat yavaş yavaş yüreğimize işler. Niyetimize zeval getirecek kırılma noktalarını içi boşaltılmış ne varsa samimiyetle aşabilmeyi yalnız hayatın öğrenicisi olmakla başaracağız merak duygusunu mink yüreklere benzetelim ki yüreklerimiz sevgi dolu anlara şahit olsun. Öğrenmeyi sevmek eylemini zayıf noktalarımızdan  değil bizi güçlü kılan yanlarımızdan destek alırsak eğer düşüncelerimizi öğrenmek üzerine şekillendirir öz kaybına uğramış yaşantılarımızı madde tutsaklığından kurtarırız.