Problem varsa çözümü de vardır.Lakin duygusal açlık yemek yemeyle bastırılamaz.Çünkü o an fizyolojik olarak aç olduğunuzdan dolayı değil de duygusal açlığınızı bastırmak için yersiniz.bu durumun çözümü ise yemek yerken çözdüğünüzü ya da bastırdığınızı düşündüğünüz problemin çözümüne odaklanmaktır. Duygusal yeme bize stresin bir hediyesidir.ilk olarak stresle başa çıkma metotlarını ögrenmek gerekir.Kitap okuma,müzik dinleme,egzersiz yapma,ılık bir duş vb.stresle bas etme yöntemlerindendir ve kişiden kişiye farklılık gösterebilir. Düzenli yapılan fiziksel aktivitenin seratonin ve dopamin salınımını arttırıp stres düzeyinde azalma sağladıgı bilinmektedir.İllaki bir  fiziksel aktivite olsun diye atlayıp zıplamaya gerek yok.Namaz kılınabilir,yoga yapılabilir. Yemek yeme günlüğü tutmak da yerinde bir davranış olur.Gün sonunda yediğinizi içtiğinizi yazdıgınız bir listenin olması;midem kazındı birşeyler atıştırayım düşüncesine girdiğiniz anda kontrolün sizin elinizde olduğunu göreceksiniz ve yeteri kadar yemek yemişim diyerek yemenin cazibesine kapılmaktan vaz geçeceksiniz. Günlük iki öğün beslenme rutini oluşturmak gerekir.Üç öğün beslenme popüler kültürün dayatması olmalı.Tabiatta acıkmadan yeme davranışı sergileyen tek canlı türü insandır.Yeme içmenin esiri olmayın.Ne yediğiniz önemli olduğu kadar ne kadar yediğiniz de önemli.porsiyonlarınızı küçültün. Yemek yerken film izlemek gibi dikkat dağıtıcı şeylerden uzak durun.Ne kadar yediğinizin farkında olmazsanız kiloların sizde kalıcı misafir olmasına engel olamazsınız. Yukarıda konuştuğumuz gibi yemek yeme bozuklukları dönem dönem hepimizin problemi olmuştur.Böyle bir durumda utanmak ya da sıkılmak yerine profesyonel destek almak bu duruma bakış açınızı,yaşamınızı ve daha bir çok şeyi kalıcı olarak değiştirecektir. Efendim,sürç i lisan ettiysek affola.