Dedemiz
Her çocuğun en büyük şansı olan dedelerimiz,baba yarımız,hayattaki ilk dostumuz arkadaşımızdı. onlar olmasaydı bir yanımız yarım kalır dı.
Bu yazım da herkesin çok sevdiği dedesi için yazamasam da, kendi dedem için içimden gelen dörtlükleri sizlerle paylaşacağım.
Ebediyete intikal eden dedelerimize rahmet ve mağfiret dilerken,hayatta olanlara ise rabbim hayırlı ve uzun ömürler nasip etsin. Dedelerimizin değerini bilmek ümidiyle şiirimizi nakşedelim inşallah.
Selametle ...
O benim dedem di ;
Yeşil gözleriyle bakışı herşeye değerdi
Ayağına kafamı koyunca ne dert ne tasa
Ne gam, keder kalır yufka yüreğiyle
Beni ben eder, hep severdi.
O benim toprak kokulum dedemdi
Tek atıyla çift sürüp ,eşeğiyle odun saran
Davar a gitmek den geri durmayan
Kağnısıyla sapı, saman edendi.
Fazla konuşmaz suskundu
Belkide bakışı konuşmaya değerdi
Dedim ya yeşil gözlerindeki saf sevgi
Milyonlar ca yapmacık, süslü sözlere bedeldi
Çünkü o benim dedemdi.
Can sıkmaya değmez,Sağlık olsun derdin
Şifa nı ararken bile hep gülerdin
O kokun burnum da halen beni nasıl severdin
Mübarek gün cennetle (inşallah) müjdelendin.
Sen Benim sevgisine Doyamadığım Ciğer parem dedemdin.